sława — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. sławawie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powszechne uznanie zdobyte dzięki uzdolnieniom, wielkim czynom, zasługom itp.; rozgłos : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piosenkarz, aktor… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… … Słownik języka polskiego
sława — ż IV, CMs. sławawie 1. blm «wielki rozgłos zdobyty talentem, wielkimi czynami, zasługami itp.» Wiekopomna sława. Pianista, lekarz światowej sławy. Zdobyć, zyskać sławę, okryć się sławą. ◊ Mieć, zyskać sobie sławę kogoś (czegoś), jako ktoś «słynąć … Słownik języka polskiego
niesława — ż IV, CMs. niesławawie, blm «zła sława, zła opinia; wstyd» Okryć się niesławą. Ściągnąć na siebie niesławę … Słownik języka polskiego